791 odpowiedzi w tym temacie

[Dreamer]

Być może i faktycznie słabo liczę, ale dobrze główkuję. Przypatrz się większej ilości takich liczb a zauważasz algorytm. Może nie tak oczywisty jak mi się wydawało. Nie lubię pisać pod wpływem emocji bo później takie babole sadzę.

[Dreamer]

525:23=
1.5 div 23
2.25 div 23
3. 50 div 23

Widzicie idee banał.

[Dreamer]

Czyli a(k) : b(k)

a(n-k do k=b(n) ) div b(k)

trochę to nieczytelne spróbuję to inaczej rozpisać, ale wiadomo o co chodzi, żeby dzielić od strony drobnych

[małgorzata55]

Czyli a(k) : b(k)

a(n-k do k=b(n) ) div b(k)

trochę to nieczytelne spróbuję to inaczej rozpisać, ale wiadomo o co chodzi, żeby dzielić od strony drobnych

Hmm w sumie to całkiem nieźle sobie to rozkminiłeś, ale wydaje mi się, że widziałam już coś podobnego, muszę poszukać.

[Dreamer]

A więc tak, bo czytając to wcale nie widzę algorytmu tylko opis więc napiszę jeszcze raz.
1.Zaczynamy od zamienienia dzielnika na nasz ciąg za pomocą wzoru Newtona i jednego z pierwiastków.
dzielnik =
2. Do całego powyżej działania wyliczamy co następuje:
3.Bierzemy liczbę wynoszącą i liczymy dzielnej

[Dreamer]

4. Bierzemy liczbę wynoszącą i liczymy z dzielnik =
5. decrementujemy Bierzemy liczbę wynoszącą i z
(liczba cyników się nie zmienia tylko zmniejszamy potęgę o )
6. Powtarzamy procedurę 5. do
7.Otrzymujemy liczy równe dzielna f(1) i dzielniki
Teraz przechodzimy do algorytmu właściwego a mianowicie co zauważyłem:

[Dreamer]

8. Dzielimy dzielna przez dzielnik
9. Otrzymujemy liczbę całkowitą, która będzie nas interesować jako wyniku i ułamek, którego nie liczymy, czyli klasyczne bez reszty.
10. Mnożymy razy k i odejmujemy od dzienej.
11. Otrzymaną liczbę dzielimy przez dzielnik , który wcześniej wyliczyliśmy
12. Otrzymujemy wyniku i ułamek decrementujemy i powtarzamy procedurę aż do równego .
Otrzymujemy wynik.
Teraz trochę jaśniej to opisałem.

[Dreamer]

Ale widzę, że wprawne oko rozumie o co mi chodzi i nawet nie musiałem się rozpisywać.

[ignacy62]

Cześć  Wpadłem tutaj, by ci podziękować, bo szukałem rozwiązania tego problemu, a ty to wyjaśniłeś wystarczająco. Bardzo dziękuję

[Dreamer]

Może takie małe uzasadnienie. Na jakiej zasadzie działa ten algorytm. Mianowicie liczymy wartość dzielnej dla argumentu 1. A następnie dla dzielnej i zmiennych (dzielnych pomniejszonych o kolejno jedną potęgę). Co właściwie jest naszą liczbą dzielnej jest to ogólna suma wyniku razy dzielnika czyli dzielnik = \sum_{}^{} a(k) (x-y)^k. razy wynik = \sum_{}^{} a(j) (x-y)^n. czyli proporcja na dobrą sprawę. A teraz do rzeczy.Kiedy podzielimy dzielną przez dzielnik dla argumentu 1. otrzymamy maksymalną wartość argumentu a z indeksem j wyniku, oraz resztę. Czym jest ta reszta, ta reszta jest sumą pozostałych wartości a(j), ale została podzielona przez niewłaściwy argument dzielnika. Wracamy więc do dzielnej i liczymy ile ta pozostała reszta wynosi, wystarczy odjąć. teraz dzielimy pozostałą resztę przez zmienną, która jest wartością dzielnika zmniejszoną o jedną potęgę, dla argumentu 1. Otrzymujemy maksymalną wartość wyniku a dla indeksu j-1. Analogicznie do końca.

[Dreamer]

Fajnie być pomocnym :>

[Dreamer]

. razy

Tam miała być grafika nie wiem czemu nie wyświetla

 

Widać jasno jak dzielimy i jaki wynik wychodzi, sposób taki sobie bo z resztą R(n) jest ciężko.

[Dreamer]

Tam w wyniku powinno być n-k, zamiast n.

[Dreamer]

Tak widzę  wzór Taylora  Z tym, że to dwa zupełnie inne wzory. Z tym, że  wzór Taylora był  inspiracją do tego wzoru.

[Dreamer]

piękne  sortowanie. 

[Dreamer]

znacie jeszcze jakieś inne sposoby na ugryzienie tego tematu?

[Dreamer]

póki co kombinuje z tą dziesiątka, ale narazie wychodzi mi taki zniekształconY wzór Hornera

[Maksymilian86]

Mam pytanie czy ktoś próbował już wyprowadzić wzór Taylora od strony? Wychodząc od liczby a kończąc na zmiennych, z uwzględnieniem najmniejszego możliwego wielomianu końcowego? Zastanawiam się czy można tak zrobić ? ktoś już się w to bawił ?

[Dreamer]

jak widać mi to nawet się udało.

[Dreamer]