eran1975

Właśnie urządzam kuchnię i tak się zastanawiam, czy jest jakaś moda nakazująca aby sprzęty były jednej marki? Koleżanki uparcie twierdzą, że jeśli tak zrobię to będzie wyglądać bardzo elegancko i prestiżowo... Ale czy prestiż jest najważniejszy? Czy funkcjonalność, wygoda i bezawaryjność? Przy okazji może pochwalcie się swoim sprzętem, chodzi mi konkretnie o lodówkę (wolnostojącą), mikrofalę (do zabudowy), piekarnik (do zabudowy), płytę indukcyjną (do zabudowy) i zmywarkę (do zabudowy). Poradźcie jakich producentów unikać, jakie macie doświadczenia itp. Dotychczas w mojej kuchni królował Electrolux i Whirlpool, złego słowa powiedzieć nie mogę o ich agd, chociaż odkurzacz centralny Electroluxa to jakaś totalna porażka.. W Mediaexpercie pan sprzedawca kiedy oglądałam sprzęty próbował wmówić że najlepsza jest Amica i tylko Amicę mi poleca, nic innego mi nie sprzeda, żebym potem nie klęła na niego i takie tam. To co mówi sprzedawca należy dzielić na dwa, albo mówi prawdę bo jest fajnym sprzedawcą, albo wciska Amicę bo tak ma narzucone odgórnie. Czyli na dwoje babka wróżyła. Mój mąż też jest zdezorientowany, bo jak twierdzi "kiedyś agd robili inżynierowie, a dzisiaj robią księgowi"...

Mam w domu mnóstwo przeróżnych urządzeń, jednak wciąż nie mam blendera. Do tej pory korzystałam z odpowiedniej końcówki w moim wieloczynnościowym mikserze, sprawdza się dobrze, ale niestety jest to dosyć uciążliwe, dlatego postanowiłam, że pora na zmianę - czyli trzeba nabyć typowy blender. Czy możecie mi polecić dobre, sprawdzone modele? Na co szczególnie powinnam zwrócić uwagę, aby w pełni cieszyć się z zakupu?

Jestem świeżo upieczoną żoną i panią domu. W naszym domku wszystko powoli trzeba zakupic. Teraz wlasnie przyszedl czas na piekarnik. Czy znacie jakis dobry sprawdzony, ktory piecze ciasta, zapiekanki, miesa itd. No i tez jesli jest taki to podajcie firme i jego nazwe... Bardzo dziekuje za pomoc.

Nie jestem chomikiem, ale mam wrażenie, że coraz więcej rzeczy, które zostały mi przez gazety, telewizję, blogi, vlogi, znajomych wcisnięte, nieco mnie przerosły. Od jakiegoś czasu przeraża mnie dzisiejsze społeczeństwo (W TYM I JA), które musi ciągle coś posiadać. Spostrzeżeń jest nieco więcej ale nie o tym i nie teraz. Wydaje mi się, że jakiś czas temu znalazłam się w punkcie, w którym chciałam być ale moje otoczenie nadal jest związane z wszystkim tym co było. Stare przyzwyczajenia na szczęście coraz rzadziej biorą górę. Postanowiłam trochę poczytać o idei minimalizmu i pozmieniać moje dotychczasowe otoczenie. Jestem na początku. Przedarłam się dopiero przez sypialnię z szafą i przez łazienkę wraz ze wszystkimi kosmetykami. Nie jest idealnie. Nagle sobie uświadomiłam, że nigdy wielu z tych rzeczy nie chciałam. Wiele z nich okazało sie badziewiem a mogłam mieć to co chce a nie pierdylion beznadziejnych zmienników. Sterty za ciasnych, za dużych niemodnych ubrań. które mogły by być czymś ponadczasowym. Albo rzeczy których żal wyrzucać bo kosztowały a są do bani. Albo ta jeszcze gorsza kategoria czyli prezenty, które od samego początku się kurzą. Jestem za nie wdzięczna. Ogólnie za wszystko co dostaje tylko przez tą uprzejmosć i wdzięczosć mam zagraconą przestrzeń. Jeszcze trochę przede mną ale się nie poddam.

Kameralnych znaczy: po domu, do ćwiczeń i do spania. Od jakiegoś czasu ćwiczę z Ewką Ch.: na początku tak od niechcenia wywijałam kończynami ubranymi w to, co akurat miałam na sobie czyli zwykle szorty albo spodnie dresowe i jakąś koszulkę. No ale z czasem potrzebowałam większego komfortu i odkryłam, że jednak idealnymi do ćwiczeń będą legginsy i to z takimi "kolanami" które się nie wyciągają zanadto. Podobnie koszulka: musi być obcisła, opływowa no stanik też sportowy- czuję się w tym całkiem komfortowo- nie chciałam wydziwiać, ale nie było wyboru O ciuchach do spania czy po domu, na razie się rozwodzić nie będę. Czekam na Wasze wynurzenia